ALTI KİŞİYE PİJAMA +18
Renklerle sarmalandığım her durum “keyif” ile eşanlamlı, ne mutlu bana :)
Bir tiyatro oyunu için dekor ve kostümde renk seçimlerini nasıl yaptığımıza kısaca değinmek istiyorum.
Oyunun ne kadar eğlenceli olduğuna dair bir fikir vermesi adına da konuyu paylaşayım sizlerle ve sonra nasıl yola çıktığımızı aktarayım.
Bernard ve karısı Jacquelin'in Paris yakınlarında sayfiye evlerinde geçirecekleri haftasonuna Bernard'ın arkadaşı Robert da davetlidir. Robert geldiği zaman Jacqueline ile arasında gizli bir duygusal bir ilişki olduğu anlaşılır. Bernard'ın bir süre önce tanıştığı genç manken Suzan da eve davetlidir. Bernard eşine yakalanmamak için, arkadaşı Robert'e “Benim sevgilimin sevgilisi rolünü, yani Suzan ile sevgili rolünü oynayacaksın” diye ısrar eder. Robert önce itiraz eder ama sonra kabul etmek zorunda kalır. Bernard ve Jacqueline alışverişe gittiginde Robert eve gelen aşçıyı Suzan zanneder, aşçıyı Jacqueline'e o şekilde tanıtmak zorunda kalırlar. Suzan geldiginde ise manken aşçı, aşçı manken rolüne girmek zorunda kalır. Robert durumu kurtarmaya çalışırken, sevgilisi Jacqueline'e aşçının kuzeni olduğunu söyler, ama bu Jacqueline'in aşçıyı kocası Bernard'in sevgilisi zannetmesine yol açar. Aşçının gerçek kocası da eve gelince işler iyice arap saçına döner.
Oyunun provasını izlemeden önce eğlenceli bir dekor ve eğlenceli kıyafetler şekillendi zihnimde. Provayı izledikten sonra biraz daha şık bir atmosfere sahip olduğunu anladım hayaldaki mekanın… Dekor Ali Yenel imzalı, yönetmen Çetin Etili'nin de yol göstermesi ile Tiyatro Karadut'tan sevgili arkadaşım Eril ve ben renk seçimlerine birlikte karar verdik. (Eril'in eli tipik kendini bilen bir erkek olarak yalnızca SONBAHAR renklerine gidiyor, yumuşak YAZ renklerinde buluştuk ama sonunda)
Komik durumların birbirini takip ettiği oyun, komedi olmasına rağmen, karikatürize karakterlerden oluşmuyor. Dekoru mümkün olduğunca nötr tutmaya (soğuk yansımalı toprak renkleri) ve hareketi, aksesuarda renk kullanarak yakalamaya karar verdik.
Halı ve 2 kişilik koltuğu modern bir sıcaklık yakalamak üzere, aynı renk yapmayı uygun gördük.Barın kavisli formunu halıda ve koltuk kolçaklarında kullandık.
Oyunculara geldiğimizde 4 kıstasım vardı:
- Oyuncuların günlük hayattaki beğenilerinin çok dışına çıkmamak. Çünkü oyun gücünü ne kadar etkilediğine dair makalelere sık denk geldim.
- Oyuncuların kendi pigmentasyonları doğrultusunda seçilecek kostüm renkleriyle, yüz hatlarının belirginleştirilmesi ve odağın kişinin öncelikle mimiklerine yönlendirilmesi.
- Kostümlerde rengin psikolojik etkisini de kullanarak canlı renklere yönelmek.( Soft gruplara ait oyuncu varsa aynı doğrultudaki bir canlı gruba kaydırmak)
- Oyunda karakterlerin giydiği renklerle oyundaki bütünlüğü desteklemek. Mümkünse eş olmadıkları sürece aynı rengi aynı sahnede kullanmamak ya da aynı renkleri kullanmaları sayesinde aralarında bir ilişki mi var diye izleyicide soru işareti bırakmak.
Bu oyunda KIŞ renklerini (daha sofistike olduklarından) kullanmayı planladım. Tahmin edeceğiniz üzere siyah ve beyazdan kaçındım. Onun yerine açık-koyu kontrastlarını yaptık. Ya kıyafette, ya ten rengiyle birlikte değerlendirerek.
Karakterler izleyicide nasıl bir algı yaratmalı, otoriter mi, kurnaz mı, akıllı mı, akıllı geçinen mi, hepsini hesapladık ve uyarladık :))
Gerçekte KIŞ olan 3 oyuncu konusunda problem yoktu. Ancak sonbahar grubu oyuncuları ne olacaktı? Onları İLKBAHAR renkleri ile ortak renklere yönlendirdik (Sıcak yeşil, mercan) Tek İLKBAHAR oyuncumuz ise, canlı KIŞ ile ortak renklere sahip canlı İLKBAHAR'dan giyindi.. (nötr sarı gibi sıcak ya da soğuk alt tonu olmayan renkler)
Akıcı çözülen bir bulmaca gibi, renkleri karakterlere atadık, koordinatlarını belirledik ve işte denemeksizin, yanılmaksızın göze hoş görünür bir sonuca vardık.
İlginç olan mesleğime dair yine ve keyifle teyit aldığım konu şu ki:
Kişiler kendilerini bütünleyen renklere zaten meyilliler. Bazen kendilerini kısabiliyorlar ( Soğuk KIŞ'lar YAZ'a, koyu KIŞ'lar SONBAHAR'a). fakat Canlı KIŞ ve canlı İLKBAHAR, günlük hayatta da ne seçiyorsa çerçevesinden dışarı çıkmıyor.