RENKLERLE ÇALIŞIYORSANIZ ŞANSLISINIZ!

İşimden memnuniyetim üzerine düşünüyordum da, “hadi üşenme de yazıver” dedim kendime…

1)
Kış aylarının puslu ortamı bazı kişilerde kasvetli ve depresif bir ruh hali yaratır ya, nedeni, ışığın nispeten az olması ve doğada renklerin yerini, gri tonlarının almasıdır. Tipik bir “kafayı renkle bozmuş” tespiti, değil mi?

Renklerin titreşimlerinden yararlanarak yapılan tedavi yöntemlerini duymuş olmalısınız. Vücuda ulaş(a)mayan titreşimleri yiyeceklerle, ışıkla, taşlarla takviye yöntemleri bunlar. Benim konum değilse de elbette renkler üzerine okurken, karşıma sıklıkla çıkıyor işin uzmanlarından makaleler.

Renklerle çalışıyorsanız her rengin titreşiminden yeterince nasipleniyor oluyorsunuz. Bilimsel ya da değil, huzurumun, keyfimin, olumlu bakışaçımın ve sağlığımın mesleğimle desteklendiğini hissediyorum.

2)
Kişisel Renk Danışmanları yetiştiriyor olmama rağmen, hala bu renkli yolun öğrencisiyim. Dediğim gibi renkler konusunda çok ukalalık yapabilirim, çok okudum, çok araştırdım ama bende mevcut bilgi sanırım dünyadaki renk bilgisinin ancak milyonda biri… Her gün, işe yarayan veya yaramayan yeni bir bilgiyle karşılaşmak, hayranlık duymak, heyecanlanmak, yeni gözlemlerle zenginleşmek çok hoşuma gidiyor.

3)
İşime aşık olma nedenlerimi sıralamaya çalışacağım:

- “yeni bilgileri mevcut bilgiye nasıl monte ederim” diye düşünmek, yaratıcı sonuçlara varmak, farklı makul yaklaşımları işe dahil edebilmek,

- bu renk matematiği bilgisinin renk seçimi yapmakta zorlanan herkese bir ışık tutacak oluşunun güvenini hissetmek

- bilginin kullanımı, aktarımı konusunda bir sistemle sınırlanmamak, özgürlüğünü yitirmemek

- kişilerin ve sektörlerin seçimlerini kolaylaştırmalarına yardımcı olmak

- iş vesilesiyle tanıştığım güzel insanların arkadaşlığını da yaşamak

- renk aşkını öğrencilerime bulaştırmak :)